[ Ik kroop, ik ging staan ]

Zywa

Ik kroop, ik ging staan,


opa zei niets, hij knikte:



ja, zo wordt men groot.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 12-10-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)

Informatie bij het gedicht

Roman "De eeuwige jachtvelden" (1995, Nanne Tepper), brief van Victor aan Lisa, over de Directeur na diens overlijden (Derde boek, "Parijs augustus 1990") --- Bundel "Binnen de muren"

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘[ Ik kroop, ik ging staan ]’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.